Mzungu in Kenia!
Door: wiesfrijters
Blijf op de hoogte en volg Wies
11 Juli 2012 | Kenia, Nyeri
Dinsdag 10 juli 2012
Maandagnacht werd ik wakker omdat Lien riep: Wies help er zit iemand in de kamer!!! Nadat we de zaklamp hadden aangedaan bleek er een poes in mijn klamboe te zijn gerold en ze lag in een hoekje te miauwen. Ze was binnengekomen via het gat in het raam vd slaapkamer. Het gat heb ik met een touw en een plastic zak proberen dicht te maken...
Na de poes, werden we wakker van de blaffende honden en daarna de hanen, al met al een prima nacht ;)
Vanmorgen na het ontbijt zijn Lien, Charlotte, Sabine en ik op bezoek gegaan naar de school in de buurt. (een grote school met meer dan 700 leerlingen) Door de regen hebben we 45 min heen gewandeld en daarna weer 45 min terug. Onze schoenen en broek kleurden na afloop hetzelfde als de rode wegen hier.
Op de school werden we hartelijk ontvangen door de directeur maar dit was toch een beetje een vreemde man.
Hij vertelde ons dat de school veel te danken heeft aan Nederland en dat ze al veel spullen vanuit Nederlandse organisaties mochten ontvangen. Daarna vertelde hij ons dat het met de economie in Europa en in Amerika slechter gaat omdat wij niet allemaal in God geloven en Holland betekende ook: Holly Land. Daarna vroeg hij ons of we hem niet een aantal computers en voor hemzelf een laptop konden schenken..... Gelukkig werd hij afgelost door een erg aardige lerares van de school en zij gaf ons een rondleiding langs alle klassen. De kleinste kinderen van het weeshuis gaan naar de kleuterschool, deze is vlak bij het weeshuis maar is tijdelijk gesloten, daarom krijgen de kindjes hier les van 1 van de huismoeders. De andere kinderen hier gaan naar de school (klas 3 t/m 8 ) die wij hebben bezocht.
Terug thuis gekomen hebben we de huismoeders geholpen met het maken van Chapati (dit zijn een soort pannenkoeken die door de kinderen en ons erg geliefd zijn) De huismoeders hebben ons staan uitlachen om de manier waarop wij met een deegroller de de bolletjes deeg plat en rond probeerden te maken. Daarna samen afgewassen en aardappelen geschild met het grootste aardappelschil mes wat ik ooit heb gebruikt, het was erg gezellig in de keuken!
Met de matatu (lees opgepropt met 14 Kenianen in een busje) zijn we naar Nyeri town gegaan om de ingredienten voor guacamole te halen. In de supermarkt heb ik gelijk nog een extra warme trui meegenomen. Op de markt waar we groenten gingen kopen schok een klein kindje zo erg van 4 mzungus (blanken) dat ze niet meer ophield met huilen en ons niet meer aandurfde te kijken.
Ik heb ook twee swingende Afrikaanse cd’s gekocht zodat we vrijdagavond disco kunnen houden met alle kinderen in Upendo.
’s Avonds vroegen de oudere kinderen weer of ik met ze wilde dobbelen. Super om te zien hoe blij ze zijn met een spel met 6 dobbelstenen, hoe ze zich een kwartier kunnen vermaken met het vouwen van een vouwblaadje en hoe aandachtig ze luisteren naar de sprookjes die ik heb voorgelezen.
De guacamole viel niet in de smaak bij de huismoeders, terwijl ze wel veel advocado’s eten in Kenia.... Toen de stroom om 23 uur uitviel was het tijd om naar bed te gaan.
Woensdag 11 juli 2012
Toen ik vanmorgen wakker werd klonk “ Old Macdonald had a farm, with a chick chick here and a chick chick there” al luid door de gangen, dit liedje heb ik de kinderen maandag aangeleerd.
In de supermarkt ben ik met Tessa, Henne, Sabine en Jackson (huisvader) voedselpakketten gaan kopen, zodat we die mee konden nemen naar de sloppenwijken. De voedselpakketten zijn betaald van het sponsorgeld, bedankt!!
Jackson had 5 adressen uitgekozen en daar zijn we naar toe gereden. Het is niet te beschrijven wat ik vandaag gezien heb. De meeste indruk heeft een man gemaakt die samen met zijn kind en vrouw al 19 jaar leeft in een ruimte niet groter dan 6 m2 met daarin 2 “bedden” een waslijn met kleding door de kamer en een vuurtje om het warm te hebben. Er is geen water, geen electriciteit en het dak lekt. Hij was erg dankbaar toen we hem het voedselpakket overhandigde. Ook kwamen we thuis bij een vrouw van boven de 80, alleen en ziek. Net zoals de familie van een vrouw die haar man was verloren en nu 19 kinderen in haar eentje grootbrengt! Ze heeft ons het graf van haar overleden man laten zien. De opblaasballen en ballonnen werden door de kinderen een beetje onwennig in ontvangst genomen, ze hadden geen idee wat je ermee kon doen.
We zijn nog naar een vriend van Jackson gereden, hij liet ons zijn champion kwekerij zien en we zijn nog gestopt bij de slager. Toen we binnenkwamen hingen er al 2 varkens op z’n kop, daarna kregen we een geitenkop voor ons neus en mijn maag draaide rondjes! Dit hoofd werd in stukken gesneden en er werd per onderdeel precies verteld wat het was, en of we niet een stukje wilden proberen, nou nee vriendelijk bedankt! (ik had de keuze uit een stuk oor, tong, oog of neus) Daarna passeerde ingewanden soep en een bbq rooster met alle ingewanen erop. De Kenianen eten echt het hele dier op inclusief hoofd en ingewanden, Jackson zat dan ook heerlijk te smullen!
Thuis heb ik dit alles van de morgen even verwerkt met een lekkere koude douche ;-) daarna een handwasje gedaan, omdat er geen zon is ben ik benieuwd hoelang het duurt voordat alles droog is.
Ondanks dat hier alles anders is, heb ik het erg naar mijn zin en vind het super om hier te zijn!!
Liefs Wies
Maandagnacht werd ik wakker omdat Lien riep: Wies help er zit iemand in de kamer!!! Nadat we de zaklamp hadden aangedaan bleek er een poes in mijn klamboe te zijn gerold en ze lag in een hoekje te miauwen. Ze was binnengekomen via het gat in het raam vd slaapkamer. Het gat heb ik met een touw en een plastic zak proberen dicht te maken...
Na de poes, werden we wakker van de blaffende honden en daarna de hanen, al met al een prima nacht ;)
Vanmorgen na het ontbijt zijn Lien, Charlotte, Sabine en ik op bezoek gegaan naar de school in de buurt. (een grote school met meer dan 700 leerlingen) Door de regen hebben we 45 min heen gewandeld en daarna weer 45 min terug. Onze schoenen en broek kleurden na afloop hetzelfde als de rode wegen hier.
Op de school werden we hartelijk ontvangen door de directeur maar dit was toch een beetje een vreemde man.
Hij vertelde ons dat de school veel te danken heeft aan Nederland en dat ze al veel spullen vanuit Nederlandse organisaties mochten ontvangen. Daarna vertelde hij ons dat het met de economie in Europa en in Amerika slechter gaat omdat wij niet allemaal in God geloven en Holland betekende ook: Holly Land. Daarna vroeg hij ons of we hem niet een aantal computers en voor hemzelf een laptop konden schenken..... Gelukkig werd hij afgelost door een erg aardige lerares van de school en zij gaf ons een rondleiding langs alle klassen. De kleinste kinderen van het weeshuis gaan naar de kleuterschool, deze is vlak bij het weeshuis maar is tijdelijk gesloten, daarom krijgen de kindjes hier les van 1 van de huismoeders. De andere kinderen hier gaan naar de school (klas 3 t/m 8 ) die wij hebben bezocht.
Terug thuis gekomen hebben we de huismoeders geholpen met het maken van Chapati (dit zijn een soort pannenkoeken die door de kinderen en ons erg geliefd zijn) De huismoeders hebben ons staan uitlachen om de manier waarop wij met een deegroller de de bolletjes deeg plat en rond probeerden te maken. Daarna samen afgewassen en aardappelen geschild met het grootste aardappelschil mes wat ik ooit heb gebruikt, het was erg gezellig in de keuken!
Met de matatu (lees opgepropt met 14 Kenianen in een busje) zijn we naar Nyeri town gegaan om de ingredienten voor guacamole te halen. In de supermarkt heb ik gelijk nog een extra warme trui meegenomen. Op de markt waar we groenten gingen kopen schok een klein kindje zo erg van 4 mzungus (blanken) dat ze niet meer ophield met huilen en ons niet meer aandurfde te kijken.
Ik heb ook twee swingende Afrikaanse cd’s gekocht zodat we vrijdagavond disco kunnen houden met alle kinderen in Upendo.
’s Avonds vroegen de oudere kinderen weer of ik met ze wilde dobbelen. Super om te zien hoe blij ze zijn met een spel met 6 dobbelstenen, hoe ze zich een kwartier kunnen vermaken met het vouwen van een vouwblaadje en hoe aandachtig ze luisteren naar de sprookjes die ik heb voorgelezen.
De guacamole viel niet in de smaak bij de huismoeders, terwijl ze wel veel advocado’s eten in Kenia.... Toen de stroom om 23 uur uitviel was het tijd om naar bed te gaan.
Woensdag 11 juli 2012
Toen ik vanmorgen wakker werd klonk “ Old Macdonald had a farm, with a chick chick here and a chick chick there” al luid door de gangen, dit liedje heb ik de kinderen maandag aangeleerd.
In de supermarkt ben ik met Tessa, Henne, Sabine en Jackson (huisvader) voedselpakketten gaan kopen, zodat we die mee konden nemen naar de sloppenwijken. De voedselpakketten zijn betaald van het sponsorgeld, bedankt!!
Jackson had 5 adressen uitgekozen en daar zijn we naar toe gereden. Het is niet te beschrijven wat ik vandaag gezien heb. De meeste indruk heeft een man gemaakt die samen met zijn kind en vrouw al 19 jaar leeft in een ruimte niet groter dan 6 m2 met daarin 2 “bedden” een waslijn met kleding door de kamer en een vuurtje om het warm te hebben. Er is geen water, geen electriciteit en het dak lekt. Hij was erg dankbaar toen we hem het voedselpakket overhandigde. Ook kwamen we thuis bij een vrouw van boven de 80, alleen en ziek. Net zoals de familie van een vrouw die haar man was verloren en nu 19 kinderen in haar eentje grootbrengt! Ze heeft ons het graf van haar overleden man laten zien. De opblaasballen en ballonnen werden door de kinderen een beetje onwennig in ontvangst genomen, ze hadden geen idee wat je ermee kon doen.
We zijn nog naar een vriend van Jackson gereden, hij liet ons zijn champion kwekerij zien en we zijn nog gestopt bij de slager. Toen we binnenkwamen hingen er al 2 varkens op z’n kop, daarna kregen we een geitenkop voor ons neus en mijn maag draaide rondjes! Dit hoofd werd in stukken gesneden en er werd per onderdeel precies verteld wat het was, en of we niet een stukje wilden proberen, nou nee vriendelijk bedankt! (ik had de keuze uit een stuk oor, tong, oog of neus) Daarna passeerde ingewanden soep en een bbq rooster met alle ingewanen erop. De Kenianen eten echt het hele dier op inclusief hoofd en ingewanden, Jackson zat dan ook heerlijk te smullen!
Thuis heb ik dit alles van de morgen even verwerkt met een lekkere koude douche ;-) daarna een handwasje gedaan, omdat er geen zon is ben ik benieuwd hoelang het duurt voordat alles droog is.
Ondanks dat hier alles anders is, heb ik het erg naar mijn zin en vind het super om hier te zijn!!
Liefs Wies
-
11 Juli 2012 - 16:06
Anton:
Hë Wies,
Ik lees dat je goed gaat en dat je leuk met kids en begeleiders om kan gaan.
Ongemakken daar gelaten, je leert weer een hoop je bent een echte wereldburger!
Het gaat je goed en ben benieuwd naar je volgende verslag
Je Pa xxxxxx -
11 Juli 2012 - 18:51
Pascalle:
Wat een leuke verslagen Wies!
Super dat het goed gaat en leuk dat de kindjes alles zo goed oppakken :)
heel veel plezier nog de komende tijd!!
x Pascalle -
11 Juli 2012 - 21:31
Helen:
Mooie foto's heb je gemaakt en een heel indrukwekkend verhaal. Succes met alles! -
11 Juli 2012 - 21:53
Merel:
Mooi verhaal en foto's!!
Super wat jullie daar doen!!
Succes !! X -
12 Juli 2012 - 05:43
Wilma:
Wat een indrukken krijg je toch weer en wat kun je ze goed verwoorden. Geweldig wat je daar doet, Wies!!
Groetjes, Wilma en Marc. -
12 Juli 2012 - 08:17
Suus:
Wies wat leuk weer. Zit echt in 1 stuk door te lezen hihi. Wat leuk dat die kids jouw liedje al lekker aan t zingen zijn en dat je veel kan betekenen daar voor iedereen!
Had ik nou niet verwacht dat jij al dat 'lekkere' eten over zou slaan ;-) .. IEUW!!!! wat een aparte gewoontes!.. Holly land klinkt trouwens wel leuk haha.
Is het normaal dat je zulk weer hebt??
Enjoy!
Liefs suus -
12 Juli 2012 - 08:47
Gemma:
Indrukwekkend verslag Wies en respect voor je onderneming! -
12 Juli 2012 - 11:28
Marco:
Dag (oud)huisgenootje!
Wat een supervette, jaloersmakende foto's en verslagen zeg! Echt gaaf om te lezen. Geniet er nog van de aankomende weken en ook heel veel plezier met je nieuwe huisje. Heb je dus toch iets kunnen vinden :)Tot in de sneeuw Wies ;).
xx
-
12 Juli 2012 - 12:45
Joy:
Wat kan je toch mooi schrijven he!!
Jammer van het weer wel, maarja lange broeken en truien hadden ook gezorgd voor een nog zwaardere koffer ;) dus maar goed dat je het niet wist..
Ik ben benieuwd naar je volgende verslag.
Liefs xxx -
12 Juli 2012 - 15:49
Chanti:
Wies, wat maak je geweldige dingen mee! Echt super om te lezen dat je daar zo'n geweldige tijd hebt! Nog heel veel plezier en ik blijf genieten van je verhalen!!
Liefs,
Chanti -
12 Juli 2012 - 17:26
Kiki:
Wow wies,
Wat super om dit mee te mogen maken... Je dit nu echt onzettend veel levenservaring op! Fijn dat je mensen blij kan maken met in onze ogen kleine dingen! Dat moet veel indruk hebben gehad!
Wiesje geniet ervan dat doen de kinderen ook vast van jou!
Kusje Kiki -
13 Juli 2012 - 08:01
Kim:
Wat leuk om jouw verhalen te lezen!
Wat een andere wereld daar zeg!
En wat fijn dat die kinderen zo van jullie genieten!
Geniet ervan meid!
Ik kijk alweer uit naar je volgende verhaal!
Liefs Kim
-
13 Juli 2012 - 20:45
Carina:
Hoi wies, wat een leuk verslag en wat een bijzondere ervaring ! Veel plezier daar . Groetjes carina p.s mijn vader komt gelukkig morgen weer uit het ziekenhuis . -
17 Juli 2012 - 21:48
Tessa:
Mooie foto's, vooral die waar je met de kids aan tafel zit!!! Liefs Tessa (Janssen)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
